maandag 12 december 2011

Every day I write a book

Een levensverhaal of levensgeschiedenis beschrijft (een deel) van iemands leven. Er zijn overeenkomsten met de autobiografie: beide zijn op schrift gestelde verhalen die een levensloop beschrijven. In tegenstelling tot de biografie gaat het levensverhaal veelal over minder bekende personen en hoeft het niet voor een groot publiek te worden uitgegeven. Levensverhalen worden geschreven over een heel leven, maar kunnen ook een bepaalde periode of thematiek behandelen.(Bron: Wikipedia)

Onlangs zat ik in mijn auto en ik betrapte mezelf erop dat ik luidop mee zat te zingen met de muziek op de radio. Dat gebeurt wel al eens vaker en vooral de verbaasde blikken van de chauffeurs naast mij, maken mij er attent op dat ik soms blijkbaar rare dingen doe. Dus, ik hoorde ik Elvis Costello nog eens en was gezellig "every day, every day, every day I write a book" aan het meebrullen toen ik mij de bedenking maakte dat hij gelijk had.

Binnenkort loop ik 36 jaar op deze aardkloot rond en ik begon mij af te vragen wat er in mijn levensverhaal zoal verteld zou kunnen worden. Op zich kan dat niet moeilijk zijn, dacht ik. Het leven gaat toch zijn gewone gang, je bent er altijd bij, dus daar moet toch iets over te vertellen zijn.

Terwijl ik liep te mijmeren, auto ondertussen wel al veilig geparkeerd, kwam ik tot de conclusie dat ik misschien wel een tijdje vergeten te schrijven ben. Het lijkt alsof ik een hoofdstuk overgeslagen heb. Het leven stond een beetje stil en mijn hand die voordien alles netjes neerpende, verkrampte mee.

Tegelijkertijd besliste ik dat het tijd werd om voorzichtig terug te beginnen schrijven. Letter voor letter. Woord voor woord. Zin voor zin. Alinea per alinea. Hoofdstuk per hoofdstuk. En uiteindelijk bekom je dan een boek.

En dat is wat ik nu aan het doen ben. Verder schrijven aan mijn boek. Aarzelend. Zoekend naar letters om woorden te vormen die zeggen wat ik wil dat ze zeggen. Mijn verkrampte hand sputtert soms nog wat tegen. Ze lijkt een beetje op een mokkende tiener die vooral met rust gelaten wil worden. Maar zachtjes aan gaat het vlotter.

Straks vloeien de woorden weer vlot uit mijn pen en is "het vergeten hoofdstuk" niet vergeten. Maar een onderdeel van een verhaal.

2 opmerkingen: