Geduld is een schone deugd.....

Ik citeer nu mij moeder die mij bij herhaling herinnert aan het bovenvermelde spreekwoord.

Ik ben niet zo geduldig. Ik heb graag dat de dingen vooruitgaan en kan me geweldig druk maken als de dingen niet zo snel gaan als ik wel zou willen. Go with the flow, klinkt mooi, maar ik heb het nog niet helemaal onder de knie. Maar deze ochtend, meen ik een reden te mogen hebben om mij druk te maken. Ik leg het u even voor en u mag mij laten weten of het terecht is.

Telefoon 1 van de dag: de makelaar van de hospitalisatiepolis die ik via het werk heb. Neemt snel op, verbindt mij redelijk snel door, maar dan loopt het fout. De telefoon blijft rinkelen. Of ik eventjes kan terugbellen. Later.... Dus nog eens gebeld, het hele traject doorlopen, mevrouw aan de telefoon gekregen. Of ik misschien een mailtje kan sturen om mijn vraag formeel te maken. Zo gezegd, zo gedaan!

Telefoon 2 (en de 5 volgende): mijn groene energieleverancier: verbindt mij steeds door met een muziekje. Uiteindelijk, zo'n dikke drie kwartier later, bel ik naar de promotiedienst die mij uiteraard ook niet kunnen verder helpen en die ook niet begrijpen waarom hun klantendienst de telefoon niet opneemt. Maar zij raden mij aan om te mailen. Dat zou sneller werken. Zo gezegd, zo gedaan!

Telefoon 3: de Vlaamse Watermaatschappij. Waarbij de telefoon mij vriendelijk vertelt dat "de persoon die u wenst te bereiken, is op dit ogenblik niet bereikbaar. Wij verzoeken u op een ander tijdstip opnieuw te proberen". Het zal dus via mail gaan!

De laatste twee uren waren dus een staaltje van pure Belgische bureaucratie. En ik wil gerust heel geduldig zijn, maar op mijn vrije vrijdagmorgen, wil ik graag dat de Belgische administratie toch ook een beetje vooruit gaat!